belangrijke resten
worden toegankelijk
Naturalis bezit een van de belangrijkste fossielen op het gebied van menselijke evolutie: de resten van Homo erectus en een bekraste schelp, gevonden door de Nederlandse onderzoeker Eugène Dubois.
Deze vaste presentatie vertelt het verhaal van Dubois’ zoektocht en toont deze onbetwiste topstukken als een schat. Een reconstructie van Homo erectus door Kennis & Kennis maken de – voor de meeste bezoekers moeilijk leesbare fossielen – toegankelijk en schijnen licht op dit sleutelfiguur uit de menselijke evolutie.
ruimtelijk
sieradendoosje
Het concept van de zaal is erop gericht om de, op het eerste gezicht nietszeggende, fossielen belangrijk te maken, te laden. In de introductiefilm krijgen de fossielen een verhaal. In de schatkamer worden ze zeer exclusief getoond. Deze ligt als een sieradendoos midden in de zaal. Dit zorgt direct ook voor een driedeling in de ruimte. Als sluitstuk komen de fossielen tot leven en kan je de vrouw ontmoeten als je de schatkamer uitkomt.
Joost de Beij (licht)
Kennis & Kennis (recontructie)
REDRUM (AV)
Hypsos (productie)
het
eerste bedrijf
Bezoekers komen door een lichtsluis de zaal in. Een timer vertelt wanneer de eerstvolgende AV show begint. Een overgang tussen de publieke ruimte en de zaal. Eenmaal in de zaal krijgt de bezoeker een animatiefilm te zien, met het verhaal van Eugene Dubois. De presentatie eindigt met een cliffhanger: En deze fossielen hebben we hier?! De witte kubus waarop geprojecteerd wordt, is ook de schatkamer met de fossielen!
Binnen worden de fossielen op een zeer exclusieve manier gepresenteerd. De hele ruimte heeft een gedempte akoestiek door gecapitonneerde fluwelen wanden. De fossielen zijn in de vitrine naast een wit beeld van de homo erectus geplaatst. Door een doorlatende spiegel tussen beide ontstaat een visuele illusie: de fossielen gaan in het beeld zweven! Je snapt als bezoeker waar ze horen.
onderdeel
van het verhaal
In het derde en laatste deel staat in de open ruimte het beeld van Kennis en Kennis prachtig uitgelicht. Kijkt ze je nou aan als je de schatkamer uitloopt? Lampen vanuit de kubus in het midden zorgen voor schaduwen op de achterwand. De schaduwen van bezoekers vallen samen met de schaduw van het model en wijzen bezoekers erop dat zij ook onderdeel zijn van het verhaal: een poëtische connectie. De bezoekers lopen langs de wanden weer op dezelfde manier de tentoonstelling uit als ze binnengekomen zijn. In een nis in de wand kunnen bezoekers een aantal andere mensachtigen zien, waaronder het veenmeisje Lucy.
